De claymore (van het Gaelic claideamh-mor, groot zwaard) was een Keltisch tweehandig zwaard dat meestal 150 cm of langer was. Door deze lengte was het voor tegenstanders erg moeilijk te naderen. De claymore had een lange, met leer bedekte ricasso, zodat de strijder twee handen op de kling kon leggen als zijn vijand toch dichtbij was gekomen. De vroegste claymores werden in de 13de eeuw gebruikt, de laatste in de 18de eeuw. Deze latere modellen hadden een schuine pareerstang die eindigde in een soort honingraatpatroon, waardoor klappen van de tegenstander opgevangen konden worden en zijn kling vastgezet werd. Ook was het mogelijk om het zwaard bij deze pareerstang beet te pakken en hem zo te gebruiken. De claymore was samen met de dirk en de Highland hellebaard het favoriete wapen van de Schotse highlanders, maar hij werd ook gebruikt door de Ieren. Deze deden dit vaak in combinatie met een fakkel om met brandwonden de vijand af te leiden.Bron en leesmeer Celtic Web Merchant
Geen opmerkingen:
Een reactie posten