Hevia

In het Noord Spaanse Asturië is de gaita doedelzak eind jaren zeventig op sterven na dood; slechts enkele tientallen muzikanten bespelen het van oorsprong Keltische instrument. José Angel Hevia Velasco (1967) raakt als kind geboeid door dit instrument en op zijn 10de begint hij erop te spelen. Hij leert het instrument beheersen in een traditioneel doedelzakgezelschap.

In 1998 begint hij een eigen popbandje. Datzelfde jaar nog debuteert de groep als Hevia met Tierra de Nadie (Niemandsland). Inmiddels is de doedelzak één van de hipste instrumenten van Spanje. Niet in de laatste plaats dankzij Hevia, die in een paar jaar tijd is uitgegroeid tot een ware doedelzak superster. Zo werden van zijn debuutalbum zo’n twee miljoen exemplaren verkocht.


Met bas, drums en toetsen poetst Hevia herdersliederen op tot eigentijdse doedelzakdance-nummers. Als een van de eerste vervangt hij zijn traditionele gaita door een unieke, elektronische multi-timbre doedelzak, waarmee hij meerdere instrumenten kan nabootsen. Zo’n exemplaar wordt bijvoorbeeld ook bespeeld door Bart de Cock van de Vlaamse groep Kadril.

Hevia komt tot een soms zoetsappig geluid ondersteund door dansbeats, tribal ritmes met hier en daar arabische percussie. Dat gaat erin als koek. Op het 2e International Folk Festival in Tilburg presenteert Hevia in 2001 de opvolger ’Al Otro Lado’ ofwel ’The Other Side’, waarop hij, anders dan de titel suggereert, op z’n succesrecept voortborduurt. Met Busindre Reel scoorde hij een fikse hit.

Zie ook: www.hevia.es
De tekst van dit uitstekende artikel werd overgenomen van Folkforum.nl